Today we will look at the form पत्युः-mGs from श्रीमद्भागवतम् Sb4-8-8 ।
जाये उत्तानपादस्य सुनीतिः सुरुचिस्तयोः ।
सुरुचिः प्रेयसी पत्युर्नेतरा यत्सुतो ध्रुवः ।। ४-८-८ ।।
Translation “Sunīti and Suruci were the two wives of Uttāna-pāda, of these Suruci (the younger one) was the more beloved of her lord, but not so the other one (Sunīti), whose son was (the celebrated) Dhruva.”
‘पति’ gets प्रातिपदिकसंज्ञा by 1-2-45 अर्थवदधातुरप्रत्ययः प्रातिपदिकम् । The विवक्षा here is षष्ठी-एकवचनम् । 4-1-2 स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिँभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप् mandates the प्रत्ययाः सुँ, औ, जस् etc. after the प्रातिपदिकम् ‘पति’।
(1) पति + ङस् ।
(2) पति + अस् । By 1-3-8 लशक्वतद्धिते and 1-3-9 तस्य लोपः। See easy question 1.
(3) पत्य् + अस् । By 6-1-77 इको यणचि ।
(4) पत्युस् । By 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य -the अकारः of ङसिँ and ङस् gets उकारः as a substitute when preceded by the term खि, ति, खी, or ती on which the यण् substitution has taken place.
(5) पत्युः । Applying रुँत्व-विसर्गौ – 8-2-66 ससजुषो रुः and 8-3-15 खरवसानयोर्विसर्जनीयः ।
Questions:
1. Can you recall another प्रातिपदिकम् (that we have studied) for which the सूत्रम् 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य applies in the षष्ठी-एकवचनम् (and also in पञ्चमी-एकवचनम्)?
2. Which of the following statement is true?
a) 6-1-77 इको यणचि belongs to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार: but 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य doesn’t.
b) 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य belongs to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार: but 6-1-77 इको यणचि doesn’t.
c) Both 6-1-77 इको यणचि and 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य belong to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार:।
d) Neither 6-1-77 इको यणचि nor 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य belongs to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार:।
3. Why was no सन्धि-कार्यम् done between जाये + उत्तानपादस्य? (Why didn’t 6-1-78 एचोऽयवायावः etc. apply?)
4. In the षष्ठी-एकवचनम् of हरि-शब्द: we apply 7-3-111 घेर्ङिति (followed by 6-1-110 ङसिङसोश्च) to get the final form हरे:। Why didn’t पति-शब्द: go through the same steps?
5. Where is the सूत्रम् 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य used in Chapter 11 of the गीता?
6. How would you say this in Sanskrit?
“Even death is better than disgrace.” Use the adjective प्रातिपदिकम् “श्रेयस्” for “better” and the masculine प्रातिपदिकम् “अपमान” for “disgrace.”
7. Please state the one synonym for “ध्रुव:” (प्रातिपदिकम् “ध्रुव” masculine, meaning “Dhruva – the polar star, but personified in mythology as the son of Uttāna-pāda”) as given in the अमरकोश:।
ध्रुव औत्तानपादिः स्यात् ।।१-३-२०।।
(इति द्वे “ध्रुवस्य” नामनी)
Advanced question:
1. In commenting on the सूत्रम् 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य, the तत्त्वबोधिनी says – पञ्चमीनिर्देशादेव परस्येति लब्धे परस्येति ग्रहणम् “एकः पूर्वपरयो:” इति निवृत्तमिह तु नाधिक्रियते इति ध्वननार्थम्। Please explain.
Easy questions:
1. Why didn’t the ending सकार: of the ङस्-प्रत्यय: get the इत्-सञ्ज्ञा by the सूत्रम् 1-3-3 हलन्त्यम् ?
2. Where has the सूत्रम् 7-3-104 ओसि च been used in the verse?
3. Which सूत्रम् was used to get न + इतरा = नेतरा?
1. Can you recall another प्रातिपदिकम् (that we have studied) for which the सूत्रम् 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य applies in the षष्ठी-एकवचनम् (and also in पञ्चमी-एकवचनम्)?
Answer: प्रातिपदिकम् “सखि”।
सखि + ङसिँ/ङस् । 4-1-2 स्वौजसमौट्…।
सखि + अस् । अनुबन्ध-लोपः।
सख्य् अस् । 6-1-77 इको यणचि।
सख्युस् । 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य।
सख्युः । 8-2-66 ससजुषो रुः, 8-3-15 खरवसानयोर् विसर्जनीयः।
2. Which of the following statement is true?
a) 6-1-77 इको यणचि belongs to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार: but 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य doesn’t.
b) 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य belongs to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार: but 6-1-77 इको यणचि doesn’t.
c) Both 6-1-77 इको यणचि and 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य belong to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार:।
d) Neither 6-1-77 इको यणचि nor 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य belongs to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार:।
Answer:d) Neither 6-1-77 इको यणचि nor 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य belongs to the “एकः पूर्वपरयोः” अधिकार:।
“एकः पूर्वपरयोः” अधिकार: runs from 6-1-84 एकः पूर्वपरयोः up to 6-1-111 ऋत उत्।
3. Why was no सन्धि-कार्यम् done between जाये + उत्तानपादस्य? (Why didn’t 6-1-78 एचोऽयवायावः etc. apply?)
Answer: जाये is प्रथमा-द्विवचनम् of प्रातिपदिकम् “जाया” | By 1-1-11 ईदूदेद्द्विवचनं प्रगृह्यम् final “ए” of जाये get प्रगृह्यसंज्ञा | And by 6-1-125 प्लुतप्रगृह्या अचि vowels which are designated as “प्रगृह्य” retain their natural state when followed by a vowel. This means that no सन्धि: operations are performed. 6-1-78 एचोऽयवायावः is stopped from applying.
4. In the षष्ठी-एकवचनम् of हरि-शब्द: we apply 7-3-111 घेर्ङिति (followed by 6-1-110 ङसिङसोश्च) to get the final form हरे:। Why didn’t पति-शब्द: go through the same steps?
Answer: The requirement for applying 7-3-111 घेर्ङिति is that अङ्गम् should have the घि-सञ्ज्ञा |
But according to 1-4-8 पतिः समास एव the word “पति” gets the घि-सञ्ज्ञा only when it is part of a compound. That’s why we couldn’t apply 7-3-111 घेर्ङिति here.
5. Where is the सूत्रम् 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य used in Chapter 11 of the गीता?
Answer: तस्मात्प्रणम्य प्रणिधाय कायंप्रसादये त्वामहमीशमीड्यम्।
पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः प्रियः प्रियायार्हसि देव सोढुम्॥ 11-44 ||
प्रातिपदिकम् “सखि”, षष्ठी-एकवचनम्। (See derivation in Answer 1 above.)
6. How would you say this in Sanskrit?
“Even death is better than disgrace.” Use the adjective प्रातिपदिकम् “श्रेयस्” for “better” and the masculine प्रातिपदिकम् “अपमान” for “disgrace.”
Answer: मृत्युः अपि अपमानात् श्रेयान् = मृत्युरप्यपमानाच्छ्रेयान्।
अथवा-
मरणम् अपि अपमानात् श्रेयः = मरणमप्यपमानाच्छ्रेयः ।
7. Please state the one synonym for “ध्रुव:” (प्रातिपदिकम् “ध्रुव” masculine, meaning “Dhruva – the polar star, but personified in mythology as the son of Uttāna-pāda”) as given in the अमरकोश:।
ध्रुव औत्तानपादिः स्यात् ।।१-३-२०।।
(इति द्वे “ध्रुवस्य” नामनी)
Answer: औत्तानपादिः (प्रातिपदिकम् “औत्तानपादि” masculine)
Advanced question:
1. In commenting on the सूत्रम् 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य, the तत्त्वबोधिनी says – पञ्चमीनिर्देशादेव परस्येति लब्धे परस्येति ग्रहणम् “एकः पूर्वपरयो:” इति निवृत्तमिह तु नाधिक्रियते इति ध्वननार्थम्। Please explain.
Answer: “पञ्चमीनिर्देशादेव परस्येति लब्धे।” By using पञ्चमी-विभक्तिः (in ख्यात्यात्) it is understood that the operation is to be done on the term that follows the term which is in पञ्चमी। (ref: 1-1-67 तस्मादित्युत्तरस्य)। Then why has Panini still introduced the term “परस्य” in the सूत्रम् 6-1-112 ख्यत्यात् परस्य? In order to indicate (ध्वननार्थम्) the end (निवृत्तम्) of the “एकः पूर्वपरयो:” अधिकारः। So “एकः पूर्वपरयो:” अधिकार: does not come (नाधिक्रियते) in to 6-1-112.
Easy questions:
1. Why didn’t the ending सकार: of the ङस्-प्रत्यय: get the इत्-सञ्ज्ञा by the सूत्रम् 1-3-3 हलन्त्यम् ?
Answer: By 1-3-4 न विभक्तौ तुस्मा: any letter of the त-class (त्, थ्, द्, ध्, न्) or the letter स् or म् which is in a विभक्ति: does not get the designation इत् । And ङस्-प्रत्यय: is a विभक्ति: by the सूत्रम् 1-4-104 विभक्तिश्च | That’s why the letter स् of ङस् doesn’t get the इत्-सञ्ज्ञा |
2. Where has the सूत्रम् 7-3-104 ओसि च been used in the verse?
Answer: In तयोः (प्रातिपदिकम् “तद्” षष्ठी-द्विवचनम्)।
तद् + ओस् । 4-1-2 स्वौजसमौट्…|
त अ + ओस् । By 7-2-102 त्यदादीनामः, तद् gets the अकारादेशः । As per 1-1-52 अलोऽन्त्यस्य , only the ending दकार: gets replaced.
त + ओस् । By 6-1-97 अतो गुणे the अकारः at the end of “त” and the following अकारादेशः is replaced by अकार: (पररूपम्) as एकादेशः ।
ते + ओस् । By 7-3-104 ओसि च , the ending अकार: of an अङ्गम् changes to एकार: when followed by the affix ओस् ।
तयोस् । अयादेशः by 6-1-78 एचोऽयवायावः ।
तयोः । रुँत्व-विसर्गौ – 8-2-66 ससजुषो रुः and 8-3-15 खरवसानयोर्विसर्जनीयः ।
3. Which सूत्रम् was used to get न + इतरा = नेतरा?
Answer: 6-1-87 आद्गुणः।