1. In which other compound (besides नामाष्टशतम्) used in the verses does the सूत्रम् 8-2-2 नलोपः सुप्स्वरसंज्ञातुग्विधिषु कृति find application?
Answer: The सूत्रम् 8-2-2 नलोपः सुप्स्वरसंज्ञातुग्विधिषु कृति also finds application in the form राजेन्द्र (पुंलिङ्ग-प्रातिपदिकम् ’राजेन्द्र’, सम्बुद्धिः)।

The लौकिक-विग्रहः is –
राज्ञामिन्द्रः = राजेन्द्रः – king of kings.
Note: The sixth case affix in राज्ञाम् is as per the सूत्रम् 2-3-50 षष्ठी शेषे।

The अलौकिक-विग्रह: is –
राजन् आम् + इन्द्र सुँ । By 2-2-8 षष्ठी।
By 1-2-43 प्रथमानिर्दिष्टं समास उपसर्जनम् – the term ‘राजन् आम्’ gets the designation उपसर्जनम् because in the सूत्रम् 2-2-8 (which prescribes the compounding) the term षष्ठी ends in the nominative case. Hence ‘राजन् आम्’ is placed in the prior position in the compound as per the सूत्रम् 2-2-30 उपसर्जनं पूर्वम्‌।
Note: ‘राजन् आम् + इन्द्र सुँ’ gets the designation प्रातिपदिकम्‌ by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च। This allows 2-4-71 to apply in the next step.
= राजन् + इन्द्र । By 2-4-71 सुपो धातुप्रातिपदिकयोः।
Note: Now ‘राजन्’ has the designation पदम् as per 1-4-14 सुप्तिङन्तं पदम् with the help of 1-1-62 प्रत्ययलोपे प्रत्ययलक्षणम्। This allows 8-2-7 नलोपः प्रातिपदिकान्तस्य to apply in the next step.
= राज + इन्द्र । By 8-2-7 नलोप: प्रातिपदिकान्तस्य ।
Now as per 8-2-1 पूर्वत्रासिद्धम्, this elision of the letter ‘न्’ (done by 8-2-7 नलोपः प्रातिपदिकान्तस्य) to arrive at the form ‘राज’ should not be visible to any prior rule (in the अष्टाध्यायी)। But 8-2-2 नलोपः सुप्स्वरसंज्ञातुग्विधिषु कृति limits the authority of 8-2-1 and says that the elision of the letter ‘न्’ (done by 8-2-7) is not visible only to those rules that are in the four categories mentioned below – others do see the elision of the letter ‘न्’।

The four categories are:
1. सुँब्विधौ – rules relating to सुँप् affixes
2. स्वरविधौ – rules relating to accents (in the वेद:)
3. सञ्ज्ञाविधौ – rules that give names or designations
4. कृति तुँग्विधौ – rules that prescribe a तुँक् augment in connection with a कृत् affix.
Since 6-1-87 आद्‍गुणः does not fall in any of the above four categories, it does see the elision of the letter ‘न्’ and hence applies to give राज + इन्द्र = राजेन्द्र । (This would not have been possible if we did not have 8-2-2 नलोपः सुप्स्वरसंज्ञातुग्विधिषु कृति limiting the application of 8-2-1 पूर्वत्रासिद्धम्)।
Note: As per the सूत्रम् 2-4-26 परवल्लिङ्गं द्वन्द्वतत्पुरुषयोः, the compound प्रातिपदिकम् ‘राजेन्द्र’ is masculine since the latter member ‘इन्द्र’ of the compound is masculine. The compound declines like राम-शब्द:।

2. In which word in the verses has the कृत् affix खश् been used?
Answer: The कृत् affix खश् has been used in the form जनमेजयः (प्रातिपदिकम् ’जनमेजय’, पुंलिङ्गे प्रथमा-एकवचनम्)।

Please see the following post for the derivation of the form जनमेजयः – https://avg-sanskrit.org/2012/10/24/जनमेजयः-mns

3. What type of compound is अद्‌भुतदर्शनम् as used in the verses?
i. द्वन्द्व:
ii. कर्मधारय:
iii. बहुव्रीहि:
iv. षष्ठी-तत्पुरुष:
Answer: The compound अद्‌भुतदर्शनम् (प्रातिपदिकम् ’अद्‌भुतदर्शन’, पुंलिङ्गे द्वितीया-एकवचनम्) as used in the verses is a बहुव्रीहिः|

The लौकिक-विग्रहः is –
अद्भुतं दर्शनं यस्य सः = अद्भुतदर्शनः (सूर्यः) – one (the Sun) who has a wonderful appearance

The अलौकिक-विग्रह: is –
अद्भुत सुँ + दर्शन सुँ । By 2-2-24 अनेकमन्यपदार्थे।
The adjective ‘अद्भुत सुँ’ is placed in the prior position in the compound as per the सूत्रम् 2-2-35 सप्तमीविशेषणे बहुव्रीहौ।
Note: ‘अद्भुत सुँ + दर्शन सुँ’ gets the designation प्रातिपदिकम्‌ by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च। This allows 2-4-71 to apply in the next step.
= अद्भुतदर्शन । By 2-4-71 सुपो धातुप्रातिपदिकयोः।
The gender of a बहुव्रीहि: compound matches that of which it qualifies. In the present example, सूर्यः is being qualified. Hence we assign the masculine gender to the compound प्रातिपदिकम् ‘अद्भुतदर्शन’। It declines like राम-शब्द:। द्वितीया-एकवचनम् is अद्‌भुतदर्शनम्।

4. From which verbal root are the forms अवहितः and समाहितः derived?
Answer: The forms अवहितः (प्रातिपदिकम् ’अवहित’, पुंलिङ्गे प्रथमा-एकवचनम्) and समाहितः (प्रातिपदिकम् ’समाहित’, पुंलिङ्गे प्रथमा-एकवचनम्) are derived from the verbal root √धा (डुधाञ् धारणपोषणयोः | दान इत्यप्येके ३. ११).

धा + क्त । By 3-2-102 निष्ठा। Note: The affix ‘क्त’ has been used कर्तरि (to denote the agent of the action) here as per 3-4-72 गत्यर्थाकर्मकश्लिषशीङ्स्थासवसजनरुहजीर्यतिभ्यश्च – When following one of the verbal roots listed below, the affix ‘क्त’ may be used in the active voice (कर्तरि) as well as in the passive voice (भावकर्मणो:) –
(i) any verbal root used in the sense of motion (गत्यर्थ:)
(ii) any verbal root used intransitively (अकर्मक:)
(iii) the verbal roots √श्लिष् (श्लिषँ आलिङ्गने ४. ८३), √शी (शीङ् स्वप्ने २. २६), √स्था (ष्ठा गतिनिवृत्तौ १. १०७७), √आस् (आसँ उपवेशने २. ११), √वस् (वसँ निवासे १. ११६०), √जन् (जनीँ प्रादुर्भावे ४. ४४), √रुह् (रुहँ बीजजन्मनि प्रादुर्भावे च १. ९९५) and √जॄ (जॄष् वयोहानौ ४. २५)।
= धा + त । अनुबन्ध-लोप: by 1-3-8 लशक्वतद्धिते and 1-3-9 तस्य लोपः। Note: 7-2-10 एकाच उपदेशेऽनुदात्तात्‌ prevents the affix ‘त’ from taking the augment ‘इट्’ which would have been done by 7-2-35 आर्धधातुकस्येड् वलादेः।
= हि + त । By 7-4-42 दधातेर्हिः – The term ‘हि’ is substituted in place of the (entire) verbal root √धा (डुधाञ् धारणपोषणयोः | दान इत्यप्येके ३. ११) when followed by an affix which is कित् (has the letter ‘क्’ as a इत्) and begins with the letter ‘त्’। As per 1-1-55 अनेकाल्शित्सर्वस्य the entire term ’धा’ is replaced by ’हि’।

अव + हित । ‘हित’ is compounded with the उपसर्गः ‘अव’ using the सूत्रम् 2-2-18 कुगतिप्रादयः।
= अवहित । ‘अवहित’ gets the प्रातिपदिक-सञ्ज्ञा by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च।
Similarly,
सम् + आङ् + हित । ‘हित’ is compounded with the उपसर्गौ ‘सम्’ and ‘आङ्’ using the सूत्रम् 2-2-18 कुगतिप्रादयः।
= समाहित । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, and 1-3-9 तस्य लोपः।
‘समाहित’ gets the प्रातिपदिक-सञ्ज्ञा by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च।

‘अवहित’ and ‘समाहित’ are adjectives. In the present example, they are qualifying the masculine noun जनमेजयः। Hence they are used in the masculine here. These decline like राम-शब्द:। प्रथमा-एकवचनम् is अवहितः and समाहितः।

5. Which सूत्रम् blocks the augment इट् in the form भूत्वा?
Answer: The सूत्रम् 7-2-11 श्र्युकः क्किति blocks the augment इट् in the form भूत्वा – derived from the verbal root √भू (भू सत्तायाम् १. १).

भू + क्त्वा । By 3-4-21 समानकर्तृकयोः पूर्वकाले।
Note: The common agent of the actions भूत्वा (becoming) and शृणुष्व (listen) is त्वम् (जनमेजयः)। The earlier of the two actions is the action of ‘becoming’ which is denoted by √भू and hence √भू takes the affix ‘क्त्वा’।
= भू + त्वा । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-8 लशक्वतद्धिते and 1-3-9 तस्य लोपः।
Note: As per the सूत्रम् 7-2-11 श्र्युकः क्किति – An affix which is either a गित् (has the letter ‘ग्’ as a इत्) or कित् (has the letter ‘क्’ as a इत्) does not take the augment इट् when following the verbal root √श्रि (श्रिञ् सेवायाम् १. १०४४) or any verbal root which ends in a उक् letter. The verbal root ‘भू’ ends in the letter ‘ऊ’ (which belongs to the प्रत्याहार: ‘उक्’) and hence the सूत्रम् 7-2-11 श्र्युकः क्किति applies to prevent the affix ‘क्त्वा’ (which has the letter ‘क्’ as a इत्) from taking the augment इट्।
= भूत्वा । Note: 1-1-5 क्क्ङिति च stops 7-3-84 सार्वधातुकार्धधातुकयोः।

‘भूत्वा’ gets the प्रातिपदिक-सञ्ज्ञा by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च and gets the अव्यय-सञ्ज्ञा by 1-1-40 क्त्वातोसुन्कसुनः।
भूत्वा + सुँ (default) । By 4-1-2 स्वौजसमौट्छष्टाभ्याम्भिस्ङेभ्याम्भ्यस्ङसिभ्याम्भ्यस्ङसोसाम्ङ्योस्सुप्।
= भूत्वा । By 2-4-82 अव्ययादाप्सुपः।

6. How would you say this in Sanskrit?
“One should recite with devotion the hundred and eight names of Lord Viṣṇu every day.”
Answer: भगवतः विष्णोः नामाष्टशतम् भक्त्या प्रतिदिनम्/प्रत्यहम् जपेत् = भगवतो विष्णोर्नामाष्टशतं भक्त्या प्रतिदिनं/प्रत्यहं जपेत्।

Easy questions:
1. Why is शृणुष्व a आर्ष-प्रयोग: (irregular grammatical usage)?
Answer: In the धातु-पाठः, the verbal root √श्रु (श्रु श्रवणे १. १०९२) has no इत् letters. It is devoid of any indications for bringing in a आत्मनेपदम् affix. Therefore, as per 1-3-78 शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्, √श्रु by default should take a परस्मैपदम् affix (in कर्तरि प्रयोग:)। Hence the form शृणुष्व – which ends in a आत्मनेपदम् affix – does not quite fit the rules of grammar.

The grammatically correct form is शृणु।
Please see the answer to question 4 in the following comment for the derivation of शृणु – http://avg-sanskrit.org/2012/07/06/जिगीषसि-2as-लँट्/#comment-3968

2. In which word in the verses has the affix लृँट् been used?
Answer: The affix लृँट् has been used in the form सम्प्रवक्ष्यामि – derived from the verbal root √वच् (वचँ परिभाषणे २. ५८) or √ब्रू (ब्रूञ् व्यक्तायां वाचि २. ३९).

Please refer to the answer to question 4 in the following comment for the derivation of the form वक्ष्यामि – http://avg-sanskrit.org/2012/10/24/जनमेजयः-mns/#comment-5711

’सम्’ and ‘प्र’ are the उपसर्गौ (ref. 1-4-59 उपसर्गाः क्रियायोगे, 1-4-80 ते प्राग्धातोः।)
सम् + प्र + वक्ष्यामि
= सं + प्र + वक्ष्यामि । By 8-3-23 मोऽनुस्वारः।
= सम्प्रवक्ष्यामि/संप्रवक्ष्यामि । By 8-4-59 वा पदान्तस्य।