1. Where has the सूत्रम् 2-1-32 कर्तृकरणे कृता बहुलम्‌ been used in the last five verses of Chapter Seventeen of the गीता?
Answer: The सूत्रम् 2-1-32 कर्तृकरणे कृता बहुलम्‌ been used in the last five verses of Chapter Seventeen of the गीता in the form विधानोक्ताः (स्त्रीलिङ्ग-प्रातिपदिकम् ‘विधानोक्ता’, प्रथमा-बहुवचनम्)।

तस्मादोमित्युदाहृत्य यज्ञदानतपःक्रियाः |
प्रवर्तन्ते विधानोक्ताः सततं ब्रह्मवादिनाम्‌ || 17-24||

विधानोक्ता = विधानेनोक्ता ।
The derivation of the compound प्रातिपदिकम् ‘विधानोक्त’ is similar to that of the compound प्रातिपदिकम् ‘देवकृत’ as shown in the following post – http://avg-sanskrit.org/2015/02/12/देवकृतः-mns/

Note: Since the compound प्रातिपदिकम् ‘विधानोक्त’ is used here in the feminine gender (qualifying the feminine noun ‘यज्ञदानतपःक्रिया’) we have to add the appropriate feminine affix (स्त्रीप्रत्यय:)।
विधानोक्त + टाप् । By 4-1-4 अजाद्यतष्टाप्‌।
= विधानोक्त + आ । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-7 चुटू, 1-3-9 तस्य लोपः।
= विधानोक्ता । By 6-1-101 अकः सवर्णे दीर्घः।
The feminine प्रातिपदिकम् ‘विधानोक्ता’ is declined like रमा-शब्दः। प्रथमा-बहुवचनम् is विधानोक्ताः (qualifying the feminine noun यज्ञदानतपःक्रियाः।)

2. Which सूत्रम् prescribes the elision of the affix णिच् in the form ‘ताडित’?
Answer: The सूत्रम् 6-4-52 निष्ठायां सेटि prescribes the elision of the affix णिच् in the form ‘ताडित’ – derived from the verbal root √तड् (तडँ आघाते १०.६४).

तड् + णिच् । By 3-1-25 सत्यापपाशरूपवीणातूलश्लोकसेनालोमत्वचवर्मवर्णचूर्णचुरादिभ्यो णिच्।
= तड् + इ । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-7 चुटू, 1-3-9 तस्य लोपः।
= ताड् + इ । By 7-2-116 अत उपधायाः।
= ताडि । ‘ताडि’ gets धातु-सञ्ज्ञा by 3-1-32 सनाद्यन्ता धातवः।

ताडि + क्त । By 3-2-102 निष्ठा, 3-4-70 तयोरेव कृत्यक्तखलर्थाः।
= ताडि + त । अनुबन्ध-लोप: by 1-3-8 लशक्वतद्धिते and 1-3-9 तस्य लोपः।
= ताडि + इट् त । By 7-2-35 आर्धधातुकस्येड् वलादेः, 1-1-46 आद्यन्तौ टकितौ।
= ताडि + इ त । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= ताड् + इत । By 6-4-52 निष्ठायां सेटि – The affix ‘णि’ is elided when followed by a निष्ठा affix (ref. 1-1-26) which has taken the augment ‘इट्’।
= ताडित । ‘ताडित’ gets the प्रातिपदिक-सञ्ज्ञा by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च।

3. Which कृत् affix is used to form the feminine प्रातिपदिकम् ‘संज्ञा’ used in the form संज्ञाम् (द्वितीया-एकवचनम्) in the verses?
Answer: The कृत् affix ‘अङ्’ is used to derive the feminine प्रातिपदिकम् ‘संज्ञा’ – derived from the verbal root √ज्ञा (ज्ञा अवबोधने ९. ४३) preceded by the उपसर्गः ‘सम्’।

संज्ञानं संज्ञा।

सम् ज्ञा + अङ् । By 3-3-106 आतश्चोपसर्गे – Following a verbal root which ends in the letter ‘आ’ and is in composition with a उपसर्गः (ref: 1-4-59 उपसर्गाः क्रियायोगे), the affix अङ् is used to denote in the feminine gender either (i) the sense of the verbal root as having attained to a completed state or (ii) any कारक: except the agent of the action, provided the word so derived is a proper name.
= सम् ज्ञा + अ । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम् and 1-3-9 तस्य लोपः।
= सम् ज्ञ् + अ । By 6-4-64 आतो लोप इटि च।
= सम् ज्ञ । ‘ज्ञ’ is compounded with the उपसर्गः ‘सम्’ using the सूत्रम् 2-2-18 कुगतिप्रादयः। ‘सम् ज्ञ’ gets the प्रातिपदिक-सञ्ज्ञा by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च।
= सं ज्ञ । By 8-3-23 मोऽनुस्वारः।
= सञ्ज्ञ/ संज्ञ । By 8-4-59 वा पदान्तस्य।

Now we form the feminine प्रातिपदिकम् ‘सञ्ज्ञा/ संज्ञा’ by adding the affix टाप्।
सञ्ज्ञ/ संज्ञ + टाप् । By 4-1-4 अजाद्यतष्टाप्‌ ।
= सञ्ज्ञ/ संज्ञ + आ । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-7 चुटू, 1-3-9 तस्य लोपः।
= सञ्ज्ञा/ संज्ञा । By 6-1-101 अकः सवर्णे दीर्घः।

4. Where has the सूत्रम् 3-2-124 लटः शतृशानचावप्रथमासमानाधिकरणे been used in the verses?
Answer: The सूत्रम् 3-2-124 लटः शतृशानचावप्रथमासमानाधिकरणे has been used in the form ज्वलन्तीम् (स्त्रीलिङ्ग-प्रातिपदिकम् ‘ज्वलन्ती’, द्वितीया-एकवचनम्) – derived from the verbal root √ज्वल् (ज्वलँ दीप्तौ १. ९६५). Note: Here the adjective ज्वलन्तीम् is qualifying the feminine noun शक्तिम्।

ज्वल् + लँट् । By 3-2-123 वर्तमाने लट्।
= ज्वल् + ल् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= ज्वल् + शतृँ । By 3-2-124 लटः शतृशानचावप्रथमासमानाधिकरणे – The affix ‘लँट्’ is replaced by ‘शतृँ’/’शानच्’ as long as the derived word is in agreement with (has the same reference as) a word which ends in a nominal ending other than the nominative. Note: As per 1-4-99 लः परस्मैपदम्, ‘शतृँ’ has the परस्मैपद-सञ्ज्ञा, while as per 1-4-100 तङानावात्मनेपदम्, ‘शानच्’ has the आत्मनेपद-सञ्ज्ञा। As per 1-3-78 शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्, the verbal root √ज्वल् takes a परस्मैपदम् affix and therefore ‘शतृँ’ is chosen and not ‘शानच्’।
Note: ‘शतृँ’ has the सार्वधातुक-सञ्ज्ञा by 3-4-113 तिङ्शित्सार्वधातुकम्। This allows 3-1-68 to apply below.
= ज्वल् + अत् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-8 लशक्वतद्धिते and 1-3-9 तस्य लोपः।
= ज्वल् + शप् + अत् । By 3-1-68 कर्तरि शप्‌।
= ज्वल् + अ + अत् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-8 लशक्वतद्धिते, 1-3-9 तस्य लोपः।
= ज्वलत् । By 6-1-97 अतो गुणे। Note: Recall the सूत्रम् 6-1-85 अन्तादिवच्च – When a single substitute comes (using 6-1-84) in place of the preceding and the following element, then that single substitute is treated as final (अन्त:) of what precedes as well as initial (आदि:) of what follows. In the present case, what precedes is the ending letter ‘अ’ of ‘ज्वल’ and what follows is the beginning letter ‘अ’ of ‘अत्’ and after applying 6-1-97 we get ‘ज्वलत्’। Now 6-1-85 allows us to treat ‘ज्वलत्’ as (i) ज्वल + त् as well as (ii) ज्वल् + अत्। Below we will treat it as ज्वल + त् allowing us to satisfy the conditions for applying 7-1-81.
Now we derive the feminine प्रातिपदिकम् ‘ज्वलन्ती’ –
ज्वलत् + ङीप् । By 4-1-6 उगितश्च। Note: ‘ज्वलत्’ ends in the affix ‘शतृँ’ which is a उगित् because it has the letter ‘ऋ’ (which belongs to the प्रत्याहार: ‘उक्’) as a इत्। This allows us to apply 4-1-6.
= ज्वलत् + ई । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-8 लशक्वतद्धिते, 1-3-9 तस्य लोपः।
= ज्वल नुँम् त् + ई । By 7-1-81 शप्श्यनोर्नित्यम् – When a term (‘त्’) which is part of a शतृँ-प्रत्यय: follows a अवर्ण: (letter ‘अ’ or ‘आ’) belonging to the शप्/श्यन्-प्रत्यय:, then a अङ्गम् ending in such a term always takes the नुँम् augment when the affix ‘शी’ or the feminine affix ‘ङी’ follows. As per 1-1-47 मिदचोऽन्त्यात्परः, the नुँम् augment joins after the last vowel (letter ‘अ’) of the अङ्गम् ‘ज्वलत्’।
= ज्वलन्ती । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= ज्वलंती । By 8-3-24 नश्चापदान्तस्य झलि ।
= ज्वलन्ती । By 8-4-58 अनुस्वारस्य ययि परसवर्णः।
‘ज्वलन्ती’ gets प्रातिपदिक-सञ्ज्ञा by 1-2-46 कृत्तद्धितसमासाश्च।

5. Which वार्तिकम् justifies the use of the affix क्विँप् in the formation of the feminine प्रातिपदिकम् ‘युध्’ used in the form युधि (सप्तमी-एकवचनम्) in the verses?
Answer: The वार्तिकम् (under 3-3-94 स्त्रियां क्तिन्) सम्पदादिभ्‍यः क्विप् justifies the use of the affix क्विँप् in the formation of the feminine प्रातिपदिकम् ‘युध्’ used in the form युधि (सप्तमी-एकवचनम्) – derived from the verbal root √युध् (युधँ सम्प्रहारे ४. ६९).

Please see answer to question 1 in the following comment for derivation of the form युधि – http://avg-sanskrit.org/2013/04/30/सम्पद्भ्यः-f-ab-p/#comment-20663

6. How would you say this in Sanskrit?
“That which is seen by the eyes is real.” Use the adjective ‘सत्य’ for ‘real.’
Answer: यत् चक्षुर्दृष्टम् तत् सत्यम् = यच्चक्षुर्दृष्टं तत्सत्यम्।
The विग्रहः of the compound चक्षुर्दृष्टम् is चक्षुर्भ्यां दृष्टम्।

Easy questions:
1. Why doesn’t the सूत्रम् 6-4-120 अत एकहल्मध्येऽनादेशादेर्लिटि apply in the form विचचाल? (Which condition is not satisfied?)
Answer: विचचाल is derived from the verbal root √चल् (चलँ कम्पने १. ९६६).

Please see answer to question 5 in the following comment which explains why the सूत्रम् 6-4-120 अत एकहल्मध्येऽनादेशादेर्लिटि does not apply in the form चचाल – http://avg-sanskrit.org/2012/04/30/अवधीत्-3as-लुँङ्/#comment-3680
‘वि’ is the उपसर्ग: (ref. 1-4-59 उपसर्गाः क्रियायोगे, 1-4-80 ते प्राग्धातोः।)
वि + चचाल = विचचाल ।

2. In how many places in the verses has the सूत्रम् 7-4-62 कुहोश्चुः been used?
Answer: The सूत्रम् 7-4-62 कुहोश्चुः has been used in the forms आजघान, जग्राह and चिक्षेप।

The form आजघान is derived from the verbal root √हन् (हनँ हिंसागत्योः २. २).

The derivation of जघान is shown in answer to question 5 in the following comment –
http://avg-sanskrit.org/2012/04/18/अद्राक्षीत्-3as-लुँङ्/#comment-3649

‘आङ्’ is the उपसर्ग: (ref. 1-4-59 उपसर्गाः क्रियायोगे, 1-4-80 ते प्राग्धातोः।)
आङ् + जघान = आजघान । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।

The form जग्राह is derived from the verbal root √ग्रह् (ग्रहँ उपादाने ९.७१).
Please see the following post for derivation of the form जग्राह – http://avg-sanskrit.org/2011/12/12/जग्राह-3as-लिँट्/

चिक्षेप is derived from the verbal root √क्षिप् (क्षिपँ प्रेरणे ४. १५, क्षिपँ प्रेरणे ६. ५).
The विवक्षा is लिँट्, कर्तरि प्रयोग:, प्रथम-पुरुषः, एकवचनम्।
क्षिप् + लिँट् । By 3-2-115 परोक्षे लिँट्।
= क्षिप् + ल् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= क्षिप् + तिप् । By 3-4-78 तिप्तस्झिसिप्थस्थमिब्वस्मस्तातांझथासाथांध्वमिड्वहिमहिङ्, 1-3-78 शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्।
= क्षिप् + णल् । By 3-4-82 परस्मैपदानां णलतुसुस्थलथुसणल्वमाः, 1-3-10 यथासंख्यमनुदेशः समानाम्।
= क्षिप् + अ । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-7 चुटू, 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= क्षिप् क्षिप् + अ । By 6-1-8 लिटि धातोरनभ्यासस्य।
= कि क्षिप् + अ । By 7-4-60 हलादिः शेषः।
= चि क्षिप् + अ । By 7-4-62 कुहोश्चुः – In a reduplicate (अभ्यासः – ref. 6-1-4 पूर्वोऽभ्यासः), a letter of the कवर्गः or the letter ‘ह्’ is replaced by a letter of the चवर्गः । The substitutions take place as per 1-1-50 स्थानेऽन्तरतमः।
= चि क्षेप् + अ । By 7-3-86 पुगन्तलघूपधस्य च।
= चिक्षेप ।