TBD.
आकारान्तेभ्यो धातुभ्यः उपसर्ग उपपदे कप्रत्ययो भवति। णस्यापवादः। प्रस्थः। सुग्लः। सुम्लः।
TBD.
791 प्रज्ञः. सुग्लः..
715 आतश्चोपसर्गे। कः स्यादिति। शेषपूरणम्। उपसर्गे उपपदे आदन्ताद्धातोः कः स्यादिति फलति। णस्यापवाद इति। तस्य उपसर्गेऽनुपसर्गे च आदन्तसामान्यविहितत्वादिति भावः। सुग्ल इति। ग्लैधातोः `आदेचः' इत्यात्वे कृते कप्रत्यये आतो लोप इति भावः। प्रज्ञ इति। ज्ञाधातोरातो लोपः।
–
वृत्तिः कः स्यात् । The affix “क” may be used after a verbal root ending in a आकार:, when in composition with a उपसर्गः (ref: 1-4-59 उपसर्गाः क्रियायोगे)।
उदाहरणम् – प्रजानातीति प्रज्ञः derived from √ज्ञा (ज्ञा अवबोधने ९. ४३) with the उपसर्गः “प्र”।
“प्र” gets the उपपद-सञ्ज्ञा by 3-1-92
ज्ञा + क 3-1-136
= ज्ञा + अ 1-3-8, 1-3-9
= ज्ञ् + अ 6-4-64
= ज्ञ
Example continued under 2-2-19