TBD.

युष्मदस्मदोः मपर्यन्तस्य तुभ्य मह्य इत्येतावादेशुअ भवतो ङयि परतः। तुभ्यम्। मह्यम्। परमतुभ्यम्। परममह्यम्। अतितुभ्यम्। अतिमह्यम्।

TBD.

324 अनयोर्मपर्यन्तस्य. टिलोपः. तुभ्यम्. मह्यम्..

तुभ्यमह्रौ ङयि। `ङे' इत्यस्य सप्तम्येकवचने ङयीति। `युष्मदस्मदोरनादेशे' इत्यतो युष्मदस्मदोरित्यनुवर्तते। मपर्यन्तस्येत्यधिकृतम्। तदाह–अनयोरिति। युष्मदस्मदोरित्यर्थः। अमादेश इति। `ङे प्रथमयोरित्यनेने'ति शेषः। शेषे लोप इति। अदो दस्य वा लोप इत्यर्थः। `अमि पूर्वः' इति मत्वाह–तुभ्यं मह्रमिति। परमतुभ्यमिति। तुभ्यमहृविध्योराङ्गत्वात्तदन्तेऽपि प्रवृत्तिरिति भावः। अतितुभ्यमिति। गौणत्वे तदप्रवृत्तौ मानाऽभावादिति भावः। युवाभ्याम् आवाभ्यामिति। तृतीयाद्विवचनवदिति भावः।

–

TBD.