TBD.
चित्तवति प्रत्ययार्थे ऽभिधेये वर्षशब्दान्ताद् द्विगोर् निर्वृत्तादिष्वर्थेषु उत्पन्नस्य प्रत्ययस्य नित्यं लुग् भवति। पूर्वेण विकल्पे प्राप्ते वचनम्। द्विवर्षो दारकः। चित्तवति इति किम्? द्विवर्षीणो व्याधिः।
TBD.
–
1732 चित्तवति नित्यं। प्रत्ययस्येति। खस्य ठञश्चेत्यर्थः। दारकः। बालकः।
1338 दारक इति।बालकः। `परिजय्ये'त्यस्य विवरणं `जेतुं शक्यः'इति। `क्षय्यजय्यौ शक्यार्थे'इत्ययादेशः। महानाम्न्योनामेति।तथा चाऽभाषितपुंस्कत्वात्पुंवद्भावो नेति भावः। हरदत्तिस्त्विति। यौगिकोऽयं, न तु रूढ इति मन्यते। माहानामिक इति। पुंवद्भावे कृते `नस्तद्धिते इति टिलोपः। चतुर्मासादिति। मासशब्दस्य कालवाचित्वात्कालाधिकारे वार्तिकारम्भः। न च विशिष्टस्य कालवाचित्वाऽभावादिह सङ्गतिदुर्निरूपेति शङ्क्यं, `प्राग्वतेः संर?ख्यापूर्वपदानां तदन्तग्रहण'मित्यभ्युपगमादस्त्येव सङ्गतिरिति।\र्\नण्संज्ञायाम्। अण्संज्ञायामिति। `तत्र भवः' इत्यनेनैव सिद्धे पुनरण्विधिः `द्विगोर्लुगनपत्ये'इति लङ्बा भूदित्येतदर्थमिदमत्रारब्धम्। एवं चास्मिन् वार्तिके `चतुर्मासा'दित्यस्यानुवृत्तये पूर्ववार्तिकमत्रैवारब्धमित्यपि ज्ञेयम्। चातुर्मासीति। कस्य संज्ञेत्याकाङ्क्षायामाह—आषाढीति। आषाढानक्षत्रयुक्ता पौर्णमासीत्यर्थः।
TBD.