TBD.

द्विगोः इत्येव। वर्षान्ताद् द्विगोर् निर्वृत्तादिष्वर्थेषु वा खः प्रत्ययो भवति। पक्षे ठञ्। तयोश्च वा लुग् भवति। एवं त्रीणि रूपाणि भवन्ति। द्विवर्षीणो व्याधिः, द्विवार्षिकः, द्विवर्षः। त्रिवर्षीणः, त्रिवार्षिकः, त्रिवर्षः। वर्षस्य अभविष्यति 7-3-16 इत्युत्तरपदवृद्धिः। भाविनि तु त्रैवर्षिकः।

TBD.

–

1730 वर्षाल्लुक् च। वा च लुगिति। `खठञो'रिति शेषः। द्विवर्षीम इति। खे रूपम्। द्विवर्ष इति। खठञोर्लुकि रूपम्।

1337 द्विवर्षीणो ब्याधिरिति। द्विवार्षिको मनुष्य इति। अत्र वदन्ति—मनुष्ये `चित्तवती'ति नित्यलुक्प्रसङ्गात् `मनुष्यो मनुष्यसदृशः प्रतिमादिः'इति व्याख्याय स्थितस्य गतिः समर्थनीयेति।

TBD.