TBD.

वा इति निवृत्तम्। वर्णादनुदात्तातिति वर्तते, तोपधापेक्षम् अन्यत्वम्। वर्णवाचिनः प्रातिपदिकादनुदात्तान्तात् स्त्रियां ङीष् प्रत्ययो भवति। स्वरे विशेषः। सारङ्गी। कल्माषी। शबली। वर्णातित्येव, खट्वा। अनुदात्तातित्येव, कृष्णा। कपिला।

TBD.

–

490 अन्यतो ङीष्। पञ्चम्यास्तसिः। वर्णादिति, अनुदात्तादिति, तोपधादिति चानुवर्तते। तत्र कस्मादन्यत इत्यपेक्षायां तोपधादिति प्रतियोगित्वेनान्वेति– तोपधापेक्षया अन्यत इति। तदाह–तोपधभिन्नादिति। कल्माषीति। चित्रवर्णेत्यर्थः। `चित्रं किर्मीरकल्माषशबलैताश्च कर्बुरे' इत्यमरः। सारङ्गीति। सारङ्गः शबले त्रिषु' इत्यमरः। `फिषोऽन्त उदात्तः' इत्यन्तोदात्तत्वशङ्कां व्युदस्यति–लघाविति। एतत्सूत्रं `वृषाकपी'ति सूत्रव्याख्यावसरे व्याख्यातम्। कृष्णा कपिलेति। फिट्स्वरेणान्तोदात्ताविमाविति भावः।

441 लघा4वन्त इति। अन्ते एकस्मिन् लघौ द्वयोश्च लध्वोः परतो बह्वषो\त्=बह्वच्कस्य गुरुरुदात्तः स्यात्। `अ'षित्यचः प्राचां संज्ञा। कृष्णोत्यादि। `कृषश्चे'ति नक्प्रत्यये `कपेश्चे'ति सौत्राद्धातोरौणादिके इलचि च कृष्णकपिलावन्तोदात्तौ।

TBD.