TBD.
उदात्तः इत्येव। व्रजयजोः धात्वोः स्त्रीलिङ्गे भावे क्यप् प्रत्ययो भवति उदात्तः। क्तिनो ऽपवादः। व्रज्या। इज्या। पित्करणम् उत्तरत्र तुगर्थम्।
TBD.
–
–
1559 व्रजयजोः। उदात्त इत्येव। पित्करमं तूत्तरत्र तुगर्थम्।
वृत्तिः उदात्त इत्येव । The affix क्यप् with a उदात्त: accent is used following the verbal root √व्रज् (व्रजँ गतौ १. २८६) and √यज् (यजँ देवपूजासङ्गतिकरणदानेषु १. ११५७) – to denote in the feminine gender the sense of the verbal root as having attained to a completed state.
Note: The affix क्यप् prescribed by this सूत्रम् is a अपवाद: (exception) to the affix क्तिन् prescribed by 3-3-94.
उदाहरणम् – यजनमिज्या (ref. गीता 11-53) derived from the verbal root √यज् (यजँ देवपूजासङ्गतिकरणदानेषु १. ११५७)
यज् + क्यप् 3-3-98
= यज् + य 1-3-3, 1-3-8, 1-3-9
= य् अ ज् + य = इ अ ज् + य 6-1-15
= इज् + य 6-1-108
= इज्य + टाप् 4-1-4
= इज्य + आ 1-3-3, 1-3-7, 1-3-9
= इज्या 6-1-101. ‘इज्या’ gets the प्रातिपदिक-सञ्ज्ञा by 1-2-46.
The form ‘इज्या’ is only used भावे। If we want to derive a form in the sense of 3-3-19 अकर्तरि च कारके संज्ञायाम् we have to use the default affix क्तिन्। For example – इज्यतेऽनयेति इष्टि:।