TBD.

द्युतादिष्वेव वृतादयः पठ्यन्ते। वृतु वर्तते, वृधु वृद्धौ शृधु शब्दकुत्सायाम्, स्यन्दू प्रस्रवणे, कृपू सामर्थ्ये, एतेभ्यो धतुभ्यः स्ये सनि च परतो वा परस्मैपदं भवति। वृत् वर्त्स्यति। अवर्त्स्यत्। विवृत्सति। वर्तिष्यते। अवर्तिष्यत। विवर्तिषते। वृद्ः वर्त्स्यति। अवर्त्स्यत्। विवृत्सति। वर्धिष्यते। अवर्धिष्यत। विवर्धिषते। स्यसमोः इति किम्? वर्तते।

TBD.

–

186 वृद्भ्यः। बहुवचनाद्वृतादिभ्य इति गम्यते। `शेषात्कर्तरी'त्यतः परस्मैपदमित्यनुवर्तते, `वा क्यषः' इत्यतो वेति च। तदाह– वृतादिभ्य इति।

159 वृतादयः पञ्च।

वृत्ति: वृतादिभ्यः पञ्चभ्यो वा परस्मैपदं स्यात्स्ये सनि च । In the context of the affix “स्य” or “सन्”, परस्मैपदम् is optionally prescribed after the five verbal roots √वृत् (वृतुँ वर्तने १. ८६२), √वृध् (वृधुँ वृद्धौ १. ८६३), √शृध् (शृधुँ शब्दकुत्सायाम् १. ८६४), √स्यन्द् (स्यन्दूँ प्रस्रवणे १. ८६५) and √कृप् (कृपूँ सामर्थ्ये १. ८६६).

उदाहरणम् – वर्त्स्यति/वर्तिष्यते derived from √वृत् (वृतुँ वर्तने १. ८६२). विवक्षा is लृँट्, कर्तरि-प्रयोगः, प्रथम-पुरुषः, एकवचनम्।

वृत् + लृँट् 3-3-13
= वृत् + ल् 1-3-2, 1-3-3, 1-3-9. Now as per 1-3-92, परस्मैपदम् is prescribed optionally. Let us first consider the case where परस्मैपदम् is used.
= वृत् + तिप् 3-4-78, 1-4-101, 1-4-102, 1-4-108
= वृत् + ति 1-3-3, 1-3-9
= वृत् + स्य + ति 3-1-33

Example continued under 7-2-59.