TBD.

अस्मदो यो ऽर्थस् तस्य एकत्वे द्वित्वे च बहुवचनम् अन्यतरस्यां भवति। अहं ब्रवीमि , वयं व्रूमः। आवां ब्रूवः, वयं व्रूमः। सविशेषणस्य प्रतिषेधो वक्तव्यः। अहं देवदत्तो ब्रवीमि। अहं गार्ग्यो व्रवीमि। अहं पटुर् ब्रवीमि। युष्मदि गुरावेकेषाम्। त्वं मे गुरुः, यूयं मे गुरवः।

TBD.

–

808 अस्मदो द्वयोश्च। वयमप्युपासितगुरुप्रज्ञाभिमान्नोन्नताः' इत्यत्र तु अवयवगतबहुत्वाभिप्रायं बहुवचनम्।

–

TBD.