TBD.

उरस्शब्दान्तात् तत्पुरुषाट् टच् प्रत्ययो भवति, स चेदुरस्शब्दः अग्राख्यायां भवति। अग्र प्रधानम् उच्यते। यथा शरीरावयवानाम् उच्यते उरः प्रधानम्, एवम् अन्यो ऽपि प्रधानभूत उरस्शब्देन उच्यते। अश्वानाम् उरः अश्वोरसम्। हस्त्युरसम्। रथोरसम्। अग्राख्यायाम् इति किम्? देवदत्तस्य उरः देवदत्तोरः।

TBD.

–

785 अग्राख्याया। शेषपूरणेन सूत्रं व्याचष्टे–टच् स्यादिति। पञ्चम्यर्थे सप्तमी। अग्रं प्रधानं, तद्वाची य उपश्शब्दस्तदन्तात्तत्पुरुषाट्टाच्स्यादित्यर्थः। `अग्नाख्याया'मिति पाठान्तरम्। अग्रे भवमग्रयं। मुख्यमिति यावत्। अ\उfffदाआनामुर इवेति। उरो यथा प्रधानं तथेत्यर्थः। उपश्शब्दस्य मुख्ये वृत्तौ लक्षणाबीजमिदम्। अ\उfffदाओरसमिति। उरश्शब्देन मुख्यवाचिना षष्ठीसमासः। टच्। `परल्लिङ्गम्' इति नपुंसकत्वम्। अग्राख्यायामिति किं ?। देवदत्तस्योरः देवदत्तोरः।

691 अग्राख्यायाम्। पञ्चम्यर्थे सप्तमी। अग्रं प्रधानम्। अग्रवाची य उरःशब्दस्तदन्तात्तत्पुरुषाट्टच्स्यात्। अग्राख्यायां किम्?। देवदत्तस्योरो देवदत्तोरः।

TBD.