1. Where has the word योधाः been used in the गीता?
Answer: The word योधाः has been used in the following verse:
श्रीभगवानुवाच |
कालोऽस्मि लोकक्षयकृत्प्रवृद्धो लोकान्समाहर्तुमिह प्रवृत्तः |
ऋतेऽपि त्वां न भविष्यन्ति सर्वे येऽवस्थिताः प्रत्यनीकेषु योधाः || 11-32||

2. Commenting on the सूत्रम् 3-1-134 नन्दिग्रहिपचादिभ्यो ल्युणिन्यचः the सिद्धान्त-कौमुदी says पचादिराकृतिगणः । “4-4-143 शिवशमरिष्टस्य करे”, “5-2-35 कर्मणि घटोऽठच्” इति सूत्रयोः करोतेर्घटेश्चाच्प्रयोगात् । अच्प्रत्यये परे यङ्लुग्विधानाच्च। Please explain.
Answer: The पचादि-गणः is a आकृतिगणः – which is a class or group of words in which some words are actually mentioned and room is left to include others which are found undergoing the same operations. How do we know that the पचादि-गणः is a आकृतिगणः? The सिद्धान्त-कौमुदी gives the following reasons –

We find words not specifically enumerated in the पचादि-गणः also formed by the अच् affix. Thus the word करः (doer) is formed by adding the अच् affix and is used by पाणिनिः himself in the सूत्रम् 4-4-143 शिवशमरिष्टस्य करे। So also the word घटः (dexterous) in the सूत्रम् 5-2-35 कर्मणि घटोऽठच्। This shows that the affix अच् may be used to also form words not listed in the पचादि-गणः।
Another clue (to show that पचादि-गणः is a आकृतिगणः) is obtained from the सूत्रम् 2-4-74 यङोऽचि च which declares that the यङ् affix is elided before the affix अच्। But nowhere does पाणिनि: specifically prescribe the affix अच् following a यङन्त-धातु:। So it must be the case that अच् is a general affix and not limited to the terms in the पचादि-गणः।

3. Why is निराक्रमत् a आर्ष-प्रयोगः?
Answer: The grammatically correct form is निराक्रामत् derived from √क्रम् (क्रमुँ पादविक्षेपे १. ५४५).

The विवक्षा is लँङ्, कर्तरि प्रयोग:, प्रथम-पुरुषः, एकवचनम्।
क्रम् + लँङ् । By 3-2-111 अनद्यतने लङ्।
= क्रम् + ल् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= क्रम् + तिप् । By 3-4-78 तिप्तस्झिसिप्थस्थमिब्वस्मस्तातांझथासाथांध्वमिड्वहिमहिङ्, 1-3-78 शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्।
= क्रम् + ति । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= क्रम् + त् । By 3-4-100 इतश्च।
= क्रम् + शप् + त् । By 3-1-68 कर्तरि शप्‌।
= क्रम् + अ + त् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-8 लशक्वतद्धिते, 1-3-9 तस्य लोपः।
= क्रामत् । By 7-3-76 क्रमः परस्मैपदेषु, the vowel (अकार:) of the धातुः √क्रम् (क्रमुँ पादविक्षेपे १. ५४५) is made दीर्घः (elongated) when followed by a शित्-प्रत्ययः which itself is followed by a परस्मैपद-प्रत्यय:।
= अट् क्रामत् । By 6-4-71 लुङ्लङ्लृङ्क्ष्वडुदात्तः, 1-1-46 आद्यन्तौ टकितौ।
= अक्रामत् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम् and 1-3-9 तस्य लोपः।

“आङ्” and “निर्/निस्” are the उपसर्गौ (ref. 1-4-59 उपसर्गाः क्रियायोगे, 1-4-80 ते प्राग्धातोः।)
आङ् + अक्रामत् = आ + अक्रामत् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= आक्रामत् । By 6-1-101 अकः सवर्णे दीर्घः।
निर्/निस् + आक्रामत्
= निर्/निरुँ + आक्रामत् । By 8-2-66 ससजुषो रुः।
= निराक्रामत् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-9 तस्य लोपः।

Note: In the form निराक्रमत् the सूत्रम् 7-3-76 क्रमः परस्मैपदेषु has not been honored.

4. Can you spot an affix “श” in the verses?
Answer: An affix ‘श’ has been used in the verses in the form व्यसृजत् derived from √सृज् (तुदादि-गणः, सृजँ विसर्गे, धातु-पाठः # ६. १५०).

The विवक्षा is लँङ्, कर्तरि प्रयोग:, प्रथम-पुरुषः, एकवचनम्।
सृज् + लँङ् । By 3-2-111 अनद्यतने लङ्।
= सृज् + ल् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= सृज् + तिप् । By 3-4-78 तिप्तस्झिसिप्थस्थमिब्वस्मस्तातांझथासाथांध्वमिड्वहिमहिङ्, 1-3-78 शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्।
= सृज् + ति । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= सृज् + त् । By 3-4-100 इतश्च।
= सृज् + श + त् । By 3-1-77 तुदादिभ्यः शः, the affix ‘श’ is placed after the verbal roots belonging to the तुदादि-गणः, when followed by a सार्वधातुकम् affix that is used signifying the agent.
= सृज् + अ + त् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-8 लशक्वतद्धिते, 1-3-9 तस्य लोपः।
= सृजत् । Note: Since the सार्वधातुकम् affix ‘श’ is अपित्, by 1-2-4 सार्वधातुकमपित् it behaves ङिद्वत् – as if it has letter ‘ङ्’ as a इत्। This allows 1-1-5 क्क्ङिति च to prevent 7-3-86 पुगन्तलघूपधस्य च from applying.
= अट् सृजत् । By 6-4-71 लुङ्लङ्लृङ्क्ष्वडुदात्तः, 1-1-46 आद्यन्तौ टकितौ।
= असृजत् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-3 हलन्त्यम् and 1-3-9 तस्य लोपः।

‘वि’ is the उपसर्गः (ref. 1-4-59 उपसर्गाः क्रियायोगे, 1-4-80 ते प्राग्धातोः।)
वि + असृजत् = व्यसृजत् । By 6-1-77 इको यणचि।

5. Where does the सूत्रम् 6-1-37 न सम्प्रसारणे सम्प्रसारणम् find application in the verses?
Answer: The सूत्रम् 6-1-37 न सम्प्रसारणे सम्प्रसारणम् is used in the form विविधुः derived from √व्यध् (व्यधँ ताडने ४. ७८).
Note: In the verses the form विव्यधुः is a आर्ष-प्रयोगः।

The विवक्षा is लिँट्, कर्तरि प्रयोग:, प्रथम-पुरुषः, बहुवचनम्।
व्यध् + लिँट् । By 3-2-115 परोक्षे लिँट्।
= व्यध् + ल् । अनुबन्ध-लोपः by 1-3-2 उपदेशेऽजनुनासिक इत्, 1-3-3 हलन्त्यम्, 1-3-9 तस्य लोपः।
= व्यध् + झि । By 3-4-78 तिप्तस्झिसिप्थस्थमिब्वस्मस्तातांझथासाथांध्वमिड्वहिमहिङ्, 1-3-78 शेषात् कर्तरि परस्मैपदम्।
= व्यध् + उस् । By 3-4-82 परस्मैपदानां णलतुसुस्थलथुसणल्वमाः। 1-3-4 न विभक्तौ तुस्माः prevents the ending सकार: of “उस्” from getting the इत्-सञ्ज्ञा। Note: As per 1-2-5 असंयोगाल्लिट् कित्, here the “उस्”-प्रत्यय: is कित् here. This allows 6-1-16 ग्रहिज्यावयिव्यधिवष्टिविचतिवृश्चतिपृच्छतिभृज्जतीनां ङिति च to apply in the next step.
Note: 6-1-16 applies first (before 6-1-8 लिटि धातोरनभ्यासस्य) as per the following परिभाषा – “सम्प्रसारणं तदाश्रितं च कार्यं बलवत्” – A सम्प्रसारणम् (ref. 1-1-45) operation, as well as an operation (6-1-108) which is dependent on it, possesses greater force (takes precedence over other operations which are simultaneously applicable.)
= व् इ अ ध् + उस् । By 6-1-16 ग्रहिज्यावयिव्यधिवष्टिविचतिवृश्चतिपृच्छतिभृज्जतीनां ङिति च। Note: As per 6-1-37 न सम्प्रसारणे सम्प्रसारणम् – When a सम्प्रसारणम् follows, the यण् that precedes does not get सम्प्रसारणम् as replacement. By this ज्ञापकम्, the last यण् (in this case “य्”) takes सम्प्रसारणम् first. And after that the earlier यण्  (in this case “व्”) does not get सम्प्रसारणम्।
= विध् + उस् । By 6-1-108 सम्प्रसारणाच्च।
= विध् विध् + उस् । By 6-1-8 लिटि धातोरनभ्यासस्य।
= वि विध् + उस् । By 7-4-60 हलादिः शेषः।
= विविधुः । रुँत्व-विसर्गौ by 8-2-66 ससजुषो रुः and 8-3-15 खरवसानयोर्विसर्जनीयः।

6. How would you say this in Sanskrit?
Duryodhana said to his (own) warriors – “All of you should protect Bhīṣma.” Use the pronoun “स्व” for “own.”
Answer: यूयम् सर्वे भीष्मम् अभिरक्षेत इति दुर्योधनः स्वान् योधान् उवाच = यूयं सर्वे भीष्ममभिरक्षेतेति दुर्योधनः स्वान् योधानुवाच।

Easy Questions:

1. Which अव्ययम् in the verses has been translated to “all at once.”
Answer: The अव्ययम् “युगपत्” has been translated to “all at once.” युगपत् is listed under the स्वरादि-गणः in the गण-पाठः and gets the अव्यय-सञ्ज्ञा by 1-1-37 स्वरादिनिपातमव्ययम्।

2. Where has this अव्ययम् (answer to question above) been used in the गीता?
Answer: The अव्ययम् “युगपत्” has been used in the गीता in the following verse:

दिवि सूर्यसहस्रस्य भवेद्युगपदुत्थिता |
यदि भाः सदृशी सा स्याद्भासस्तस्य महात्मनः || 11-12||